20 lutego 2020
Obraz Up-free z Pixabay
W drugim wpisie na temat rodzajów narciarstwa skupiamy się na narciarstwie alpejskim oraz dyscyplinach przeznaczonych dla najbardziej doświadczonych narciarzy oraz osób, które lubią ryzyko i ekstremalne warunki. Na czym polegają te dyscypliny? Sprawdź!
Narciarstwo alpejskie
Narciarstwo alpejskie, w przeciwieństwie do biegowego, które opisywaliśmy w pierwszej części wpisu o rodzajach narciarstwa, polega na jak najszybszym zjeździe w dół po wyznaczonym szlaku, wykorzystując do tego w znacznej mierze siłę grawitacji oraz odpowiednią technikę. Narciarz, który bierze udział w zawodach, musi jak najszybciej pokonać wyznaczoną trasę, omijając specjalne tyczki. Charakterystyczne dla tej dyscypliny jest to, że narciarze poruszają się po sztucznie przygotowanych (naśnieżanych i ratrakowanych) stokach, a nie po naturalnych szlakach. Jazda „na dziko” to inna dyscyplina, o której przeczytasz nieco dalej.
Narciarstwo alpejskie jest widowiskowe. Prędkość, strome stoki i piękne widoki, a do tego lawirowanie między punktami wyznaczającymi trasę – wszystko to ogląda się z niezwykłą przyjemnością. Na uwagę zasługuje fakt, że narciarstwo alpejskie dzieli się na kilka różnych dyscyplin. Są nimi m.in. zjazd, slalom, slalom gigant czy super gigant oraz kombinacje i super kombinacje. To tyle, jeśli chodzi o zawodowe narciarstwo. Pamiętajmy jednak, że każdy z nas może jeździć na nartach tak, jak chce (z zachowaniem odpowiedniej techniki, minimalizującej ryzyko kontuzji). Nie musisz szkolić się pod kątem zawodów, ani uczyć technik, dzięki którym jak najszybciej pokonasz wyznaczoną trasę. Nie musisz też kupować drogiego specjalistycznego sprzętu. Aby zacząć jeździć na nartach, wystarczy lekcja u instruktora, strój i wypożyczony sprzęt.
Jeśli jesteś osobą początkującą, być może zainteresują Cię poniższe wpisy z naszego bloga:
Narciarstwo backcountry, all mountain i freestyle
Narciarstwo backcountry można określić mianem narciarstwa alpejskiego po nieutwardzonych, nieoznakowanych szlakach. Jazda w miejscach, które nie są specjalnie przygotowane, daje dużo swobody, ale jednocześnie jest trudna i bywa niebezpieczna. To sport przeznaczony dla doświadczonych narciarzy. Dlaczego?
Narciarz uprawiający dyscyplinę backcountry musi wiedzieć, jak omijać skały i drzewa, jak pokonywać strome zbocza i jak radzić sobie podczas zmieniających się, niesprzyjających warunków pogodowych. Ponadto nigdy nie ma pewności, co kryje się pod warstwą białego puchu. Brak doświadczenia i jazda w miejscach, w których nie powinno się jeździć, może skutkować także powstaniem lawiny i idącymi za tym tragicznymi konsekwencjami.
Osoby najbardziej spragnione mocnych wrażeń, wybierają nierzadko ekstremalnie trudne zbocza – nieoznakowane, dzikie i mocno nachylone (nawet pod kątem 55-60 stopni).
Narciarstwo all mountine bywa czasem utożsamiane z backcountry, jednak terminy te nie są równoznaczne. All mountine polega na zjeżdżaniu po całej powierzchni góry, jednak ta powierzchnia może być częściowo przygotowana. Narciarze uprawiający all mountine mogą wybierać te zbocza, na których wyznaczono obszar, po którym wolno zjeżdżać.
Narciarstwo freestylowe to dyscyplina, która inspiracje zaczerpnęła m.in. od snowboardzistów, wykonujących akrobacje w parkach terenowych i na rampach. Narciarze freestyle’owi jeżdżą na specjalnych nartach z dwoma noskami, które pozwalają na większą swobodę ruchów niż np. narty zjazdowe. Dzięki temu mogą wykonywać skoki, obroty i inne triki – zarówno na rampach, jak i na stokach czy nieutwardzonych powierzchniach.
Interesują Cię tematy związane z górami i narciarstwem? Śledź na bieżąco blog naszego Pensjonatu!